Stijn Deschuytere
Kinesitherapeut en chiropractor
Ik ben mijn opleiding begonnen met kinesitherapie te studeren aan de Universiteit Gent, waar ik de studie kinesitherapie heb afgewerkt, met als specialisatie ‘musculoskeletale aandoeningen’. Door deze ervaring begon ik meer interesse te krijgen in manuele behandelingen en heb ik besloten om mij verder te specialiseren in chiropraxie om nog extra hierop te kunnen focussen. Ik trok hiervoor naar Parijs, waar ik het diploma behaalde van ‘Doctor of Chiropractic’ met grote onderscheiding.
Over de jaren heen, heb ik verschillende seminaries in Europa gevolgd om me nog meer te kunnen toespitsen op vooruitstrevende behandelingsmethodes en onderzoekstechnieken.
Zo pas ik ondertussen ook de techniek dry needling toe. Dit, samen met mijn kinesitherapie diploma, maakt dat ik de patiënt beter in zijn geheel kan behandelen.
Ikzelf hecht veel waarde aan het welzijn en de persoonlijke waarden van u, als patiënt. Ik sta garant voor een goede, onderbouwde, uitleg bij wat ik doe. Zo probeer ik iedereen een comfortabel en veilig gevoel te geven bij mijn behandeling.
Over ‘Trabes’
Waarom de naam Trabes?
“Trabes” is de Latijnse vertaling van het woord “steunbalk”. In onze praktijk heeft de term Trabes een dubbele betekenis.
Allereerst staat Trabes voor een stabiele basis, iets waar je op kan bouwen. Het verwijst naar onze rug, onze wervelkolom, die voor ons lichaam een steunpilaar is. Als chiropractor is dit onze eerste prioriteit. We corrigeren de instabiliteit en geven je lichaam terug de steun die het nodig heeft.
‘Trabes’, of de vertaling ervan ‘steunbalk’, is zoals onze rug is in ons lichaam, dé steunpilaar en basis waarop al de rest voortbouwt.
Als je rond je kijkt in de praktijk, zal het misschien niet direct opvallen, maar de praktijk en het huis zijn verbonden met 2 grote ‘poutrellen’ of ‘steunbalken’. Dus de naam Trabes is eigenlijk een beetje onze trots van het huis. Samen bouwden we hier dan ook aan een stabiele basis om onze praktijk op te starten. Onder het motto: ‘al wat je zelf doet, doe je beter’, zwoegden we zelf om deze plek tot een gezellige thuis te maken.
De opzet was een gezellige maar doelgerichte plek, waar patiënt en therapeut zich op hun gemak voelen. Zodoende hebben we een plaats gecreëerd waar de patiënt centraal staat.
